Hoe werkt 3D printen?

3D printen stelt gebruikers in staat om 3D voorwerpen te fabriceren uit een computermodel. Deze nieuwe vorm van printen herziet de huidige productietechniek van bedrijven. 3D printen werkt als volgt:

  1. Allereerst wordt een 3D afbeelding gemaakt met behulp van computerondersteunde ontwerpsoftware (CAD).
  2. Het CAD-bestand wordt naar de 3D printer verzonden.
  3. De printer legt opeenvolgende lagen van vloeistof, poeder, papier of metaal en bouwt het model uit een reeks van dwarsdoorsneden. De motor tekent in het plastic filament, smelt het plastic en duwt het gesmolten plastic door het mondstuk.

Soorten additieve processen

De verschillende 3D print processen die sinds het einde van de jaren 1970 zijn uitgevonden:

  • Het extrusieproces is een vormgevingstechniek waarbij een vervormbaar materiaal (meestal verwarmd) door een mal wordt geperst. Het eindresultaat is een staaf die een massieve of holle vorm heeft. Dit proces maakt gebruik van thermoplasten (materiaal van kunststof dat bij verhitting zacht wordt), eutectische metalen (mengsel van twee of meer elementen die samen een lager smeltpunt hebben dan de componenten waar het mengsel uit bestaat), eetbare materialen of metaallegering (brons is bijvoorbeeld een legering van koper en tin).
  • Het granulair (korrelig) proces waarbij de printer korrelig materiaal verhit en het aan elkaar smelt. Deze techniek smelt onderdelen laag voor laag aan elkaar totdat het voorwerp is gebouwd. Dit proces werkt met metaallegeringen, titaniumlegeringen, thermoplasten, metaalpoeders, keramische poeders of gips.
  • Het lamineerproces dat voorwerpen bouwt uit dunne lagen plastic folie, papier of metalen folie.
  • Het lichtpolymerisatieproces waarin een vat met daarin vloeibaar polymeer herhaaldelijk wordt blootgesteld aan licht. Het blootgestelde vloeibare polymeer verhardt in kleine stappen totdat het model is voltooid.

De volgende industriële revolutie?

Intellectuele eigendom problemen en de kwaliteit van de geprinte voorwerpen blijven zorgen baren, maar 3D printen heeft de productie en industrieel ontwerp al enorm beïnvloedt. Hier zijn enkele potentiële toepassingen van deze technologie:

  • Een werkend pistool

‘s Werelds eerste 3D geprinte wapen werd succesvol getest in maart 2013.

  • Stamcel

De 3D printer creëert uniforme druppels van levende stamcellen, welke onderzoekers gebruiken om medicijnen mee te testen of miniatuur weefsels mee te maken. Het uiteindelijke doel is om hele organen vanuit het niets te laten groeien.

  • Kunstmatig oor

Een kunstmatig oor kan radiosignalen oppikken, buiten het bereik van het menselijke gehoor.

  • Maanbasis

De 3D printtechnologie wordt getest voor een efficiënter werkende maanbasis.

De voor- en nadelen van 3D printen

Zoals elke menselijke uitvinding heeft 3D printtechnologie zowel positieve als negatieve gevolgen voor het milieu en de economie. Door voorwerpen te creëren via een additief proces wordt minder materiaal verspild dan wanneer men een ontwerp uit een blok snijdt. Het printen van beperkte oplages voorkomt dat de markt wordt overspoeld met overbodige spullen die toch op de stortplaats belanden. Het recreëren van een kapot onderdeel vanuit een digitaal bestand moedigt het repareren van voorwerpen aan. Zo voorkomt men dat voorwerpen worden weggegooid en een goedkope vervanging wordt gekocht. Dankzij de 3D printtechnologie waren hulporganisaties in staat om in het door een aardbeving getroffen Haïti snel en goedkoop medische artikelen te printen. Niet alleen werden zo tekorten aangevuld, maar ook kapotte of ontbrekende onderdelen vervangen waardoor apparatuur weer in gebruik kon worden genomen. “De voor- en nadelen van 3D printen” verder lezen